Forum Gry Silkroad Online
Forum Gry Silkroad
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
Forum Forum Gry Silkroad Online Strona Główna
->
Pomoc
Napisz odpowiedź
Użytkownik
Temat
Treść wiadomości
Emotikony
Więcej Ikon
Kolor:
Domyślny
Ciemnoczerwony
Czerwony
Pomarańćzowy
Brązowy
Żółty
Zielony
Oliwkowy
Błękitny
Niebieski
Ciemnoniebieski
Purpurowy
Fioletowy
Biały
Czarny
Rozmiar:
Minimalny
Mały
Normalny
Duży
Ogromny
Zamknij Tagi
Opcje
HTML:
NIE
BBCode
:
TAK
Uśmieszki:
TAK
Wyłącz BBCode w tym poście
Wyłącz Uśmieszki w tym poście
Kod potwierdzający: *
Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Skocz do:
Wybierz forum
Silkroad Online
----------------
Ogólnie
Screenshots
Questy
Gildie
Potwory
Pomoc
Praca w grze
----------------
Thief
Trader
Hunter
Inne Sposoby
Forum
----------------
Wasze Pomysły
Pomoc
Ważne Ogłoszenia
Przegląd tematu
Autor
Wiadomość
Krandans
Wysłany: Nie 17:08, 19 Wrz 2010
Temat postu: Cmentarz Powstańców Warszawy otwarto 25 listopada 1945 r. z
Cmentarz Powstańców Warszawy otwarto 25 listopada 1945 r. z przeznaczeniem na pochówki osób ekshumowanych z ulic i placów Warszawy, poległych głównie podczas powstania warszawskiego.
Nekropolia zajmuje dziś obszar 1,5 ha i znajduje się przy ul. Wolskiej 174/176 w Warszawie, z dwóch stron jest ograniczona murem Cmentarza Wolskiego, od południa ul. Wolską, a od wschodu ul. Józefa Sowińskiego. Jest to największy cmentarz cywilnych ofiar powstania warszawskiego 1944 r.
<h3> Pochowani na cmentarzu</span></h3>
Pierwsze pochówki na Cmentarzu Powstańców odbyły się już w listopadzie 1945 r. i trwały do początku l. 50. Największy pogrzeb odbył się 6 sierpnia 1946 r., kiedy na Wolę zwieziono 4 tony prochów (117 trumien) osób zamordowanych i spalonych w pierwszych dniach powstania na terenach dawnego Generalnego Inspektoratu Sił Zbrojnych (Al. Ujazdowskie), siedziby Gestapo przy Al. Szucha, a także z samej Woli.
Na cmentarzu pochowano także inne ofiary lat okupacji hitlerowskiej l. 1939-1945 m.in.: żołnierzy kampanii wrześniowej 1939 r., walk o Warszawę z 1945 r., Żydów rozstrzeliwanych w l. 1940-1943 na stadionie SKRA, więźniów Pawiaka i okolicznych mieszkańców.
W sumie na Cmentarzu Powstańców Warszawy spoczywa 104 tysięcy 105 osób, poległych głównie podczas powstania warszawskiego. Aż 80% to cywile, w większości pochowani anonimowo.
<h3> Władze komunistyczne a Cmentarz Powstańców</span></h3>
Nieprzychylna powstaniu warszawskiemu polityka władz Polski Ludowej sprawiła, że przez dziesięciolecia oficjalnie nie wspominano o istnieniu wolskiej nekropolii, nie odbywały się tam uroczystości rocznicowe, a cmentarz był utrzymywany w stanie zaniedbania.
Obowiązywał zakaz wystawiania nagrobków, co uzasadniano mającymi lada moment nastąpić pracami porządkowymi. Faktycznie, jak pokazują zdjęcia z l. 50. XX w. (zob. <i>Stolica</i> 1957, nr 45, s. 16), rodziny zmarłych starały się chociaż o symboliczny krzyż, często stawiając go po kryjomu i mimo że służba cmentarna była zobowiązana do usuwania wszystkich samowolnie zbudowanych pomników.
W l. 60. XX w. cmentarz został uporządkowany (zob. #Wygląd cmentarza), co polegało m.in. na znacznym zmniejszeniu jego obszaru. Pierwotnie zajmował bowiem teren 13,3 ha między Cmentarzem Wolskim, a nieistniejącą dziś ul. Baltazara (równoległa do ul. Redutowej), lecz w toku prac porządkowych wschodnią granicę cofnięto do ul. Józefa Sowińskiego. Jednocześnie zaorano wszystkie mogiły niszcząc istniejące, prowizoryczne nagrobki.
Formalnie nekropolia była częścią Cmentarza Wolskiego, lecz z czasem kontrolę nad miejscem przejął Związek Bojowników o Wolności Demokrację (ZBoWiD), decydując o tym, kto i jaki napis mógł umieścić na nagrobkach. Już zresztą pod koniec l. 40. XX w. wiele osób grzebano anonimowo, chociaż dało się ustalić ich personalia (dotyczyło to zwłaszcza żołnierzy Armii Krajowej). Co najmniej do połowy ostatniej dekady XX w. obowiązywał regulamin zabraniający m.in. samowolnego umieszczania napisów na pomnikach.
Cmentarz nie był również w żaden sposób oznaczony w terenie, a jedyne informacje o charakterze miejsca umieszczono w głębi nekropolii lub starano się ukryć. Ich treść nie oddawała prawdziwej genezy pochówków np. jeszcze w l. 90. XX w. pod kurhanem znajdowała się tablica z napisem:
<i>Cmentarz Powstańców Warszawy jest miejscem upamiętnienia walki i męczeństwa narodu polskiego. Na cmentarzu pochowane są szczątki i prochy bohaterskiego ludu Warszawy, zorganizowanych członków ruchu oporu i żołnierzy walczących o wyzwolenie stolicy z niewoli hitlerowskiej w latach 1939 ? 1945</i>
Zarówno daty, jak i określenia osób pochowanych w tym miejscu, nie podają faktycznej genezy powstania cmentarza. Z kolei inna tablica, objaśniająca przyczynę usypania kurhanu, została celowo wmurowana za pomnikiem Polegli Niepokonani przez co była (i jest) praktycznie niewidoczna.
<h3> Stan obecny</span></h3>
Aż do XXI w. cmentarz był praktycznie pozbawiony emblematów powstania. Dopiero w 2001 r. na barykadzie i tarczy posągu Polegli Niepokonani umieszczono znaki Polski walczącej (kotwicę). Od tego czasu środowiska kombatantów prowadzą starania o właściwe uczczenie pamięci pochowanych na Woli osób (zob. Pomniki i tablice pamiątkowe). W planach jest m.in. zbudowanie Ściany Pamięci, zawierającej nazwiska pogrzebanych, a także ogrodzenie nekropolii.
Cmentarz ma status nekropolii wojennej, a tym samym znajduje się pod opieką władz państwowych.
Na Cmentarzu Powstańców Warszawy praktycznie nie ma pojedynczych grobów. Ludzkie szczątki pogrzebano w 177 zbiorowych mogiłach oraz w kurhanie znajdującym się w północnej części nekropolii. Oblicza się, iż zawiera on ok. 12 ton prochów, co odpowiada liczbie ok. 50 tys. osób.
<h3> Plany niezrealizowane</span></h3>
Już w 1946 r., na prośbę płk Jana Mazurkiewicza ps. 'Radosław', Romuald Gutt wraz z Aliną Scholtz opracowali koncepcję estetycznej organizacji terenu cmentarza.
Według projektu oś założenia wyznaczała szeroka aleja, poprowadzona równolegle do ul. Wolskiej od muru Cmentarza Wolskiego, poprzez kurhan, do ul. Redutowej. Największą masową mogiłę miał ozdobić sarkofag umieszczony pod baldachimem podpartym czterema kolumnami (pierwotnie kaplica z ołtarzem polowym). Kwatery z grobami pojedynczymi i zbiorowymi zaprojektowano na całej przestrzeni między Cmentarzem Wolskim a ul. Redutową, planując oddzielenie ich szpalerami drzew. Całość otaczałby parkan obsadzony pnączami lub żywopłotem.
Rozpoczęto prace nad realizacją tego projektu, lecz ostatecznie ich zaniechano, jako oficjalną przyczynę podając brak funduszy.
<h3> Stan do l. 60.
http://www.krakowremonty.pl/index.php?wylewki=remontmieszkania
XX w.</span></h3>
Przez kilkanaście lat Cmentarz Powstańców Warszawy znajdował się w stanie skrajnego zaniedbania. Z projektu Gutta i Scholzówny zrealizowano tylko Aleję Główną, kilka ścieżek między kwaterami, a dawną gliniankę zamieniono na staw. Nieliczne nagrobki miały charakter nietrwały i nawet kurhan z prochami pomordowanych oznaczony był tylko prostym, metalowym krzyżem, skromną, kamienną płytą i prowizoryczną tablicą z napisem:
<i>Tu spoczywają prochy tysięcy ofiar faszyzmu hitlerowskiego zamordowanych i spalonych w Warszawie 1944 r.</i>
<h3> Stan od l. 60. XX do początku XXI w.</span></h3>
W początku l. 60. XX w., według projektu artysty rzeźbiarza Tadeusza Wyrzykowskiego, wykonano szereg prac, które znacznie poprawiły estetykę Cmentarza Powstańców, aczkolwiek dziś budzą pewne kontrowersje (zwłaszcza w środowiskach kombatanckich).
Kwatery zostały uregulowane, a teren obsadzono krzewami oraz drzewami, w czym bezpośrednio wzorowano się na planie Gutta i Scholzówny.
Jednak najistotniejszą zmianą było wystawienie ujednoliconych nagrobków w formie pionowych, kamiennych płyt z kombatanckim odznaczeniem Polski Ludowej tzw. Krzyżem Grunwaldu. Pod nim umieszczono napis:
<i>Polegli w walce o wolność w powstaniu warszawskim 1944 r.</i>,
co może zostać odczytane jako 'przywłaszczanie' przez komunistyczne właze ówczesnej Polski idei powstania. Jednocześnie nazwiska pochowanych znalazły się na nielicznych pomnikach, a w większości wypadków podano tylko liczbę osób z określeniem <i>nieznany</i>.
Od czasu zmian wprowadzonych w l. 60. XX w. cmentarz nie uległ żadnym przekształceniom. Pozostaje nieogrodzony i swobodnie dostępny dla odwiedzających lub spacerowiczów. Dopiero w 2004 r. od strony ul. Wolskiej wystawiono kamienny blok informujący o rozciągającym się dalej cmentarzu.
<h3> Pomniki i tablice pamiątkowe na cmentarzu</span></h3>
<h4> Pomnik Polegli Niepokonani (Poległych Niepokonanych)</span></h4>
Wystawiony w 1973 r. wg projektu artysty rzeźbiarza Gustawa Zemły, był pierwszym monumentalnym pomnikiem powstania warszawskiego.
Przedstawia konającego mężczyznę zasłaniającego się tarczą, z twarzą skierowaną ku niebu, który własnym ciałem zasłania wyrwę w barykadzie. Pomnik umieszczono na szczycie kurhanu obłożonego kostką granitową, jakiej używano niegdyś do brukowania ulic. Całość symbolizuje pełną poświęcenia walkę obronną ludności Warszawy.
W 2001 r. staraniem środowisk kombatanckich umieszczono symbole Polski walczącej (tj. kotwicę) na tarczy posągu i barykadzie. Na tej ostatniej wystawiono również krzyże, ale wobec licznych aktów wandalizmu zostały zdemontowane.
<h4> Tablica na kurhanie</span></h4>
Metalowa płyta z napisem:
<i>W tym miejscu spoczywają prochy ponad 50 tysięcy Polaków, cywilnych mieszkańców Warszawy oraz żołnierzy Armii Krajowej, poległych za wolność Ojczyzny zamordowanych przez Niemców podczas powstania warszawskiego w sierpniu i wrześniu 1944 r. 6 VIII 1946 r. złożono tu 117 trumien z prochami osób zamordowanych i spalonych przewiezionych między innymi: z siedziby gestapo w Al. Szucha, ul. Wolskiej, ul. Górczewskiej, Parku Sowińskiego, ze szpitala św. Stanisława (fabryka Franaszka), ul. Moczydło, ul. Młynarskiej.</i>
została wmontowana w zbocze kurhanu, ale od strony zachodniej, przez co jest trudno widoczna.
<h4> Informacja o historii cmentarza</span></h4>
Kamienna, pionowa tablica została umieszczona w pierwszych latach XXI w. u stóp kurhanu od ul. Józefa Sowińskiego. Wykuto na niej tekst podkreślający przede wszystkim powstańczą genezę nekropolii, a także podający daty pochówków, liczbę pogrzebanych osób i najważniejsze lokalizacje, skąd ekshumowano zwłoki.
<h4> Krzyż-ołtarz</span></h4>
Na osi alei głównej, przy murze Cmentarza Wolskiego w 60. rocznicę wybuchu powstania (2004 r.) wystawiono kamienny ołtarz z krzyżem i emblematem Polski walczącej. Powstał z inicjatywy środowisk kombatanckich (zwłaszcza Światowego Związku Żołnierzy AK), dążących do nadania cmentarzowi charakteru sakralnego. Został zaprojektowany przez Tadeusza Wyrzykowskiego.
<h4> Tablica poświęcona harcerzom</span></h4>
W 2009 r. przy alei głównej wystawiono kamienną tablicę ku czci harcerzy Szarych Szeregów poległych w czasie II wojny światowej i w powstaniu warszawskim.
Dojazd do cmentarza zapewniają tramwaje linii: 8, 10, 26, 27 i 46. Przystanek: 'Sowińskiego 01'.
<cite style='font-style:normal'><em>Cmentarz Poległych w Powstaniu 1944 r. w Warszawie</em>. ?Architektura?. Nr 3, ss. 73-75 (1949). Warszawa.</cite><span style='display: none;'> </span></span>
<cite style='font-style:normal'>W. Hulewicz. <em>(Listy do redakcji)</em>. ?Kierunki?. Nr 28, s. 12 (1956).</cite><span style='display: none;'> </span></span>
<cite style='font-style:normal'>Andrzej Osęka. <em>Cmentarz zamaskowany</em>. ?Gazeta Wyborcza?. Nr 164, s. 12 (1994).</cite><span style='display: none;'> </span></span>
<cite style='font-style:normal'>Z. Ossowiecka, Przyłęska. <em>O pomnik nieznanych ofiar powstania</em>. ?Stolica?. Nr 36, s. 22 (1956).</cite><span style='display: none;'> </span></span>
<cite style='font-style:normal'>M.S.. <em>Mogiły niemal zapomniane</em>. ?Stolica?. Nr 45, s. 16 (1957).</cite><span style='display: none;'> </span></span>
<cite style='font-style:normal'>Tomasz Urzykowski. <em>Miasto zapomniało</em>. ?Gazeta Stołeczna?. Nr 252, s. 11 (2001).</cite><span style='display: none;'> </span></span>
Wypowiedzi p. Adama Siwka (Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa), Wandy Traczyk-Stawskiej (Komitet ds. Cmentarza Powstańców Warszawy przy Światowym Związku Żołnierzy AK) i Gustawa Zemły na spotkaniu pt. <i>Ocenzurowany dokument powstania : Cmentarz Powstańców Warszawy : historia i przyszłość</i>, zorg. przez Bibliotekę Publiczną m.st. Warszawy, Komitet ds. Cmentarza Powstańców Warszawy przy Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej oraz Redakcję 'Kuriera Warszawskiego' dn. 7.12.2009 r. w Warszawie.
<tr>
<td>
<div style='margin-left: auto; margin-right: auto; 120px;'>
Groby ludności cywilnej
</td>
<td>
<div style='margin-left: auto; margin-right: auto; 120px;'>
Grób Żydów rozstrzelanych na stadionie SKRA
</td>
<td>
<div style='margin-left: auto; margin-right: auto; 120px;'>
Grób gen. Mikołaja Prusa-Więckowskiego i jego rodziny zabitej w Powstaniu
</td>
<td>
<div style='margin-left: auto; margin-right: auto; 120px;'>
Tablica poświęcona harcerzom Szarych Szeregów
</td>
</tr>
<div style='float: left; vertical-align:middle;'>
Wikimedia Commons ma zbiór multimediów związanych z tematem:<br />
Cmentarz Powstańców Warszawy
http://www.poltrans.fora.pl/
Krandans
Wysłany: Nie 17:07, 19 Wrz 2010
Temat postu:
Skylla ? przylądek na Sycylii.
Według mitologii greckiej w jego pobliżu żył potwór nazywany Scyllą. Na przylądku znajdowała się jaskinia, w
http://www.eegbiofeedback.g-web.pl/index.php?eeg=dzialanieeegbiofeedback
której potwór miał swoje siedlisko. Przepłynęli koło niego bezpiecznie Argonauci. Natomiast Odyseusz, który próbował tamtędy się przedostać utracił kilku towarzyszy.
Krandans
Wysłany: Nie 17:04, 19 Wrz 2010
Temat postu: Óbuda (wym. <i>Obuda</i>) - jedna z dwudziestu t
Óbuda (wym. <i>Obuda</i>) - jedna z dwudziestu trzech dzielnic Budapesztu o numerze administracyjnym III. Jest jedną z najbardziej wysuniętych na północ dzielnic miasta.
Najstarsza część stolicy Węgier, wyrosła na mieście starożytnego Rzymu - Aquincum.
Nazwa <i>Óbuda</i> oznacza w języku węgierskim <i>Stara Buda</i>. Przez długie wieki Óbuda była niezależnym, samodzielnym miastem. W 1873 doszło do oficjalnego połączenia jej z Budą i Pesztem w Budapeszt.
Jedną z głównych atrakcji dzielnicy jest, odbywający się na pobliskiej wyspie Óbudai, festiwal Sziget.
Kiscelli (<i>niem. Klein Zell - nazwa pochodząca od Mariazell, austriackiego sanktuarium maryjnego, z którego w XVIII w. przywieziono kopię
http://www.xml.g-web.pl/index.php?gweb=prezentacja
cudownej rzeźby NMP)</i> - (Wzg. Remete -<i>Pustelnika</i>) - Dawny klasztor i kościół trynitarzy, XVIII w. Z inicjatywy rodziny Zichy, wg projektu wiedeńskiego architekta, w 1748 oddano do użytku klasztor, w 1760 kościół, a w 1812 - 1814 kaplicę kalwaryjną ze stacjami Męki Pańskiej i Golgotą. W 1783 cesarz Józef II rozwiązał liczne zakony, w tym również trynitarzy, a ich posiadłości przeszły na własność państwa. Klasztor przemieniono w koszary i szpital polowy. W początkowym okresie wojen napoleońskich przebywali tu w niewoli jeńcy polscy. Obiekty poklasztorne poważnie zniszczone, po wojnie odbudowano na Muzeum Historyczne Budapesztu.
fora.pl
- załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by
phpBB
© 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin